group
twitter
instagram
Το χρονικό του ατυχήματος από το Χρήστο Μπελογιάννη, Γενικό Γραμματέα του Σωματείου Ελλήνων Οδηγών βουνού και Διεθνή Οδηγό Βουνού UIAGM
Χελμός 5-6/2/2022
Στις 5/2/2022 το πρωί κατά τις 07.30 έφτασε στο Χιονοδρομικό Κέντρο Καλαβρύτων μια σχοινοσυντροφιά (αναρριχητική παρέα) αποτελούμενη από τους Γιάννη Τορέλι, Θανάση Σωτηρόπουλο και Παναγιώτη Τέκο. Και οι τρεις είναι ιδιαίτερα έμπειροι και ικανοί αναρριχητές, ενώ ειδικά ο Τορέλι ήταν ένας από τους πιο δραστήριους και ικανούς ορειβάτες στην Ελλάδα.
Σκοπός τους ήτανε να διερευνήσουν τη δυνατότητα αναρρίχησης στα παγωμένα Ύδατα Στυγός. Γι αυτό το σκοπό προωθήθηκαν στην απόληξη του εναέριου αναβατήρα ¨Στύγα¨. Από εκεί κινήθηκαν προς τη θέση Μαυρόλιμνη ακολουθώντας όμως πιο κατακόρυφη πορεία (ντιρέκτ) κοντά στους παγοκαταρράκτες για να έχουν, προφανώς, καλύτερη οπτική παρατήρηση.
Ο καιρός ήταν γενικά ζεστός (+7 C), η ορατότητα όμως ήταν κακή.
Από τα επί τόπου ευρήματα και τις εκτιμήσεις των Οδηγών Βουνού που προσέγγισαν εκ των υστέρων τον τόπο του δυστυχήματος όλα δείχνουν ότι οι ίδιοι οι αναρριχητές έκοψαν (πυροδότησαν) τη χιονοστιβάδα κατά την κάθοδο τους η οποία τους παρέσυρε ανεξέλεγκτα σε γκρεμό άνω των 100 μέτρων, όπου και έχασαν τη ζωή τους, σύμφωνα με τις ιατροδικαστικές εκθέσεις από τα χτυπήματα της πτώσης.
Ο επικεφαλής πιστέρ του ΧΚΚ κ. Μαγκλάρας ανησύχησε όταν οι αναρριχητές δεν είχαν δώσει σημεία ζωής μέχρι τις 17.00 το απόγευμα. Επικοινώνησε με τον Σωτηρόπουλο αλλά ενώ το τηλέφωνο χτυπούσε αυτός δεν απαντούσε. Εν μέσω συνεχιζόμενης ανησυχίας και μέσω επικοινωνίας του Μαγκλάρα με τον επικεφαλής πιστέρ του ΧΚΚ για το βραδινό σκι, δυο άτομα του ΧΚΚ κατά τις 21.30 βρέθηκαν στην κορυφή της Στύγας προσπαθώντας να επικοινωνήσουν με τους αναρριχητές ή να δουν σημάδια τους.
Μετά την αποτυχία επαφής και αφού ενημερώθηκε ο Δ/ντής του ΧΚΚ κ. Αλέξης Άγριος, οι αναρριχητές κηρύχθηκαν επίσημα αγνοούμενοι και ξεκίνησε η προβλεπόμενη διαδικασία έρευνας και ανεύρεσης.
Σε μια ακόμα προσπάθεια, κατά τις 24.00 το βράδυ ο υπεύθυνος Δημοσίων Σχέσεων του ΧΚΚ κ. Κοτιλέας Γιάννης, ο συνεργάτης του ΧΚΚ Ζέτος Κώστας και ο Μαγκλάρας ξαναβρέθηκαν στην κορυφή Στύγα πάλι προσπαθώντας να δουν κάποια σημάδια από τους αναρριχητές, αλλά μάταια.
Ταυτόχρονα, δυο μέλη της ΕΟΔ Αττικής (Ελληνική Ομάδα Διάσωσης. Αποτελεί αυτοτελή οργανισμό, συνεργαζόμενη με τη μητρική ΕΟΔ) τα οποία βρίσκονταν στο χιονοδρομικό, ενημέρωσαν το αρχηγείο τους και ζήτησαν συνδρομή ατόμων.
Μέσω αυτής της διαδικασίας κλήθηκε για βοήθεια ο Οδηγός Βουνού Νίκος Λαζανάς, μέλος του ΣΕΟΒ (Σωματείο Ελλήνων Οδηγών Βουνού) και της ΕΟΔ Αττικής που προσέτρεξε προς βοήθεια. Ταυτόχρονα ο Λαζανάς έστειλε μήνυμα προς κάθε ΟΒ που θα ήταν διαθέσιμος για να συνδράμει. Ο Λαζανάς ξεκίνησε από την Αθήνα στις 03.00 το πρωί.
Τα δυο μέλη της ΕΟΔ (δυστυχώς διαφεύγουν τα ονόματα τους) κατέβηκαν από το ΧΚΚ και προσήλθαν στο χωριό Περιστέρα από όπου ξεκίνησαν να περπατάνε προς τα Ύδατα Στυγός από δύσκολο και βραδύ μονοπάτι.
Ο Ν. Λαζανάς έφτασε στο χωριό Μεσορρούγι στις 05.30 περίπου και ενημερώθηκε για τα γεγονότα και την πορεία των δυο εθελοντών. Λίγο αργότερα προσήλθαν δυο μέλη της ΕΟΔ Αττικής. Οι τρεις ξεκίνησαν προς τα Ύδατα Στυγός με σκοπό κάποια στιγμή να ενωθούν με τα άλλα δυο μέλη που έρχονταν από το χωριό Περιστέρα. Στην αρχή του μονοπατιού συνάντησαν κλιμάκιο της ΠΥ Ακράτας που ήταν ήδη εκεί χωρίς να επιχειρεί, ίσως περιμένοντας οδηγίες. Οι τρεις αφού αντάλλαξαν τρόπο επικοινωνίας με τον επικεφαλής αξιωματικό του κλιμακίου συνέχισαν το περπάτημα προς τη χαράδρα.
Γύρω στις 07.00 –κι αφού είχαν περπατήσει ελάχιστα- τηλεφώνησε ο κ. Νεκτάριος Παρμάκης, υπεύθυνος ασφαλείας του ΧΚΚ και ζήτησε από το Λαζανά να μην επιχειρήσει από κάτω αλλά να προσέλθει στο χιονοδρομικό και να ηγηθεί μιας ομάδας της 6ης ΕΜΑΚ για να διεξάγουν την έρευνα από το πάνω μέρος ακολουθώντας την πορεία των αναρριχητών.
Πράγματι ο Λαζανάς παρουσιάστηκε στο ΧΚΚ στις 07.30 και εκεί ο διοικητής της ΕΜΑΚ του ζήτησε να ηγηθεί των αντρών της ΕΜΑΚ για να ερευνήσουν προς τη Στύγα. Οι άντρες της ΕΜΑΚ είχαν μια στοιχειώδη εκπαίδευση στο χειμερινό βουνό η οποία γινόταν εκείνη την περίοδο από τον επίσης Οδηγό βουνού κ. Ποταμούση Γιάννη.
Ο Λαζανάς πρότεινε στο διοικητή της ΕΜΑΚ (τον οποίο χαρακτήρισε πολύ θετικό άνθρωπο) ότι θα κινούνταν γρηγορότερα με τα σκι ενώ με τα πόδια θ αργούσαν. Έτσι κανονίστηκε να συγκροτηθεί μια ομάδα από τους Μαγκλάρα, Ζέτο και Λαζανά και εξόρμησαν προς το σημείου καθόδου των αναρριχητών, ώρα 09.00 το πρωί. Οι άντρες της ΕΜΑΚ ακολούθησαν αλλά λόγω επικινδυνότητας του πεδίου (ήταν παγωμένο) σταμάτησαν σ ένα σημείο ενώ οι υπόλοιποι τρεις συνέχισαν με τα σκι μέχρι ενός σημείο όπου το πεδίο ήταν ακόμη πιο απότομο και πολύ παγωμένο οπότε και συνέχισε μόνος του ο Λαζανάς, με κραμπόν-πιολέ.
Κατεβαίνοντας διαπίστωσε ότι εκεί είχε κοπεί νωρίτερα μεγάλη χιονοστιβάδα που κατέληξε στον πάτο της χαράδρας. Κατεβαίνοντας λίγο ακόμα μέχρι το χείλος της χιονοστιβάδας και κατοπτεύοντας την περιοχή είδε σημάδια από υλικά και χρώματα που παρέπεμπαν σε αδιάβροχο τζάκετ.
Εκεί ο Λαζανάς τράβηξε φωτογραφίες τις οποίες κοινοποίησε στο ΧΚΚ και στο διοικητή της ΕΜΑΚ.
Αυτές τις φωτογραφίες διαμοίρασε η πυροσβεστική προς τα ΜΜΕ χωρίς ν αναφέρει την προέλευση τους (photo credits)!
Το πρώτο ελικόπτερο προσέγγισε την περιοχή γύρω στις 10.00 κάνοντας βόλτες αρχικά πολύ ψηλά και μακριά από το σημείο κατάληξης της χιονοστιβάδας.
Σε συνεχή επικοινωνία με τον υπαρχηγό της ΠΥ ο Λαζανάς ζήτησε να τον προσεγγίσει το ελικόπτερο και να τον αγκιστρώσει στο συρματόσχοινο από το βίντσι του ώστε να τον κατεβάσει μέσα στη χαράδρα. Ο υποδιοικητής του είπε ότι αυτό ήταν θέμα του κυβερνήτη. Λίγο αργότερα το ελικόπτερο πλησίασε το Λαζανά, άνοιξε την πόρτα του, ο Λαζανάς τους ζήτησε να επιβιβαστεί ή να αγκιστρωθεί στο βίντσι αλλά αντί αυτών το πλήρωμα του ζήτησε να τους υποδείξει που έπρεπε να κοιτάξουν για τα θύματα, όπως κι έγινε. Για ώρα το ελικόπτερο έφερνε γύρες και κατέβαινε σιγά σιγά και πολύ προσεκτικά προς το
σημείο πτώσης.
Ο Λαζανάς ξαναζήτησε από τον υπαρχηγό της ΠΥ αν το ελικόπτερο θα μπορούσε τουλάχιστον να πάρει άτομα από το ΧΚΚ εξοπλισμένα με κατάλληλα υλικά και να κατεβάσει αυτούς στη χαράδρα, αλλά πάλι η απάντηση ήταν ότι το ελικόπτερο δεν μπορούσε να κατέβει στη χαράδρα λόγω καιρικών συνθηκών (έντονες πιέσεις του αέρα). Τότε ο Λαζανάς τους είπε ότι ο ίδιος μπορούσε να κατέβει με τα πόδια στη χαράδρα αλλά κάτι τέτοιο θα ήτανε μάταιο χωρίς τη βοήθεια άλλων ατόμων.
Σημείωση: σύμφωνα με το Λαζανά, δεν φαινόταν στην επιφάνεια κάποιο σώμα, οπότε έκρινε ότι δεδομένου του χρονικού διαστήματος που είχε περάσει από την ώρα που πιθανότατα είχε εκδηλωθεί η χιονοστιβάδα, δεν υπήρχαν ελπίδες για να βρεθούν ζωντανοί οι τρεις ορειβάτες.
Με το ελικόπτερο ουσιαστικά ΑΝΙΚΑΝΟ να προσφέρει κάτι άλλο εκτός από φωτογραφίες η επιχείρηση έρευνας και προσέγγισης από την πάνω πλευρά, εγκαταλείφθηκε γύρω στις 12.00-12.30.
Τις φωτογραφίες, τις παρατηρήσεις και τα εμπειρικά ευρήματα του Λαζανά επιβεβαίωσαν και οι φωτογραφίες από το ελικόπτερο και αυτές από ένα drone το οποίο είχε απογειωθεί γι αυτό το σκοπό.
Ταυτόχρονα ό Λαζανάς είχε δεχθεί τηλεφώνημα από έναν ακόμη Οδηγό Βουνού, τον Γιώργο Βουτυρόπουλο, ο οποίος ενώ ήταν καθ οδόν για τα Γιάννενα άλλαξε πορεία και επέστρεψε, με κατεύθυνση τα Καλάβρυτα και σκοπό να βοηθήσει επιχειρώντας από την κάτω πλευρά, από το χωριό Μεσορρούγι.
Έτσι έληξε η επιχείρηση από το ΧΚΚ και όλοι κατευθύνθηκαν προς το Μεσορρούγι.
Αντιστοίχως μεταφέρθηκε η όλη επικοινωνία της ΠΥ προς τον Βουτυρόπουλο μιας και ο Λαζανάς δεν επιχειρούσε πλέον. Να σημειωθεί εδώ, ότι η πλειονότητα των Οδηγών Βουνού που διέμενε στην Αθήνα ή σε κοντινά μέρη ήταν απασχολημένη σε άλλα ορεινά συγκροτήματα της χώρας.
Ο Βουτυρόπουλος έφτασε στο Μεσορρούγι γύρω στις 12.00 της Κυριακής και μαζί με τρία μέλη από το Αλπινιστικό κέντρο της ΕΟΟΑ (πρόκειται για ορειβάτες υψηλού επιπέδου που εκπαιδεύονται από Οδηγούς Βουνού και Εκπαιδευτές σε ένα πρόγραμμα της Ελληνικής Ομοσπονδίας Ορειβασίας και Αναρρίχησης) κατευθύνθηκε προς το τόπο του συμβάντος.
Εκείνη τη στιγμή στην περιοχή δεν ήταν κανένας παρά μόνο δυο άτομα (από τους τέσσερεις) της ΕΟΔ Αττικής που είχαν κινηθεί προς τα Ύδατα Στυγός αλλά γύρισαν πίσω όταν έφθασαν σε ένα σημείο όπου είχε εκδηλωθεί παλαιότερη χιονοστιβάδα οπότε και φοβήθηκαν να συνεχίσουν ή πήραν εντολή από το συντονιστή τους να γυρίσουν.
Σημείωση: τόσο ο Λαζανάς όσο και ο Βουτυρόπουλος είναι εξαιρετικοί γνώστες του πεδίου μιας κι είχαν σκαρφαλώσει ή κάνει σκι αρκετές φορές εκεί. Και οι δυο δήλωσαν εξαρχής ότι μια προσπάθεια προσέγγισης και κυρίως αποκομιδής θα έπρεπε να γίνει από το Μεσορρούγι και όχι από πάνω.
Αρχικά η ομάδα του Βουτυρόπουλου ακολούθησε τα βήματα των ατόμων της ΕΟΔ με τους οποίους διασταυρώθηκαν, όταν εκείνοι επέστρεφαν. Οι τέσσερίς τους (ο Βουτυρόπουλος και τα τρία μέλη του Αλπινιστικού κέντρου) προχώρησαν παραπέρα και εκεί που το μονοπάτι γίνεται απότομο κι επικίνδυνο το ασφάλισαν εξοπλίζοντας το με σταθερό σχοινί για να διευκολύνουν την πρόσβαση όσων θα ακολουθούσαν. Κατόπιν συνέχισαν και κατέβηκαν στο τόπο απόθεσης της χιονοστιβάδας όπου μετά
από ενδελεχή έρευνα ανακάλυψαν το πρώτο σώμα θαμμένο από το χιόνι. Αφού βεβαιώθηκαν ότι ήταν νεκρός, προχώρησαν και ανακάλυψαν τα επόμενα δυο σώματα σε απόσταση περίπου 200 μέτρων. Με επίπονες προσπάθειες ξέθαψαν τα θύματα και στις 15.00 το πρώτο σκέλος της επιχείρησης, αυτό της ανεύρεσης δηλαδή, είχε ολοκληρωθεί!
Στην επόμενη φάση έφτασε στο Μεσορρούγι ο Βοηθός Εκπαιδευτής Αναρρίχησης της ΕΟΟΑ Αλ.Κωνσταντινίδης με τρία ακόμα μέλη του Αλπινιστικού κέντρου της ΕΟΟΑ εκ των οποίων το ένα ήταν παράλληλα και έμπειρο μέλος της ΕΜΑΚ (Αρης Γεωργόπουλος) και ακολούθως κλιμάκιο της ΕΜΑΚ με ερπυστριοφόρο το οποίο μετέφερε προσωπικό και υλικά μέχρι το τέλος του χωματόδρομου. Απ εκεί και πέρα, όλοι περπατούσαν μέχρι να φθάσουν στο σταθερό σχοινί. Ο Κωνσταντινίδης με τα τρία ακόμα μέλη του Αλπινιστικού κέντρου τοποθέτησαν επιπλέον σταθερά σχοινιά και αγκυρώσεις για την ακόμη καλύτερη και ασφαλέστερη πρόσβαση. Η ομάδα της ΕΜΑΚ προσέγγισαν μέχρι του σημείου που τελείωνε το σταθερό σχοινί (τέλος του ήδη εγκατεστημένου συρματόσχοινου που όμως είχε θαφτεί στο χιόνι).
Από το τέλος του συρματόσχοινου κατέβηκαν προς τις αποθέσεις της χιονοστιβάδας κυρίως έμπειροι ορειβάτες (ΟΒ, εκπαιδευτές και μέλη του αλπινιστικού κέντρου) και μόνο δυο άτομα της ΕΜΑΚ και ένας της ΕΟΔ. Με συντονισμό ενεργειών κυρίως από τον Γεωργόπουλο (ο οποίος δεν ήταν σε υπηρεσία στην ΕΜΑΚ εκείνη τη στιγμή) τα φορεία με τα σώματα έφτασαν κάτω από το συρματόσχοινο και εκεί ανελκύθηκαν επάνω με τη συμμετοχή αρκετών ατόμων της ΕΜΑΚ, της ΕΟΔ (διαφόρων περιοχών) και του Κωνσταντινίδη.
Για τη δράση αυτή ζητήθηκαν από τον υπαρχηγό της ΠΟΥ, από το Βουτυρόπουλο και τον Γεωργόπουλο, φωτογραφίες που να απεικονίζουν την κατάσταση. Από σεβασμό προς τους νεκρούς συντρόφους φωτογραφίες πάρθηκαν μόνο από το γενικότερο πεδίο.
Απ όταν τα φορεία ανέβηκαν στο συρματόσχοινο/σταθερό σχοινί, άρχισε η μεταφορά τους αρχικά μέχρι το ερπυστριοφόρο και μετά στο χωριό, όπου παρελήφθησαν οι σωροί από τους αρμόδιους.
Όλοι όσοι βρέθηκαν στην επιχείρηση (πάνω και κάτω) έδωσαν το 100% των δυνάμεων τους και γι αυτό η επιχείρηση από το Μεσορρούγι τελείωσε τόσο γρήγορα (τηρουμένων των αναλογιών) και με ασφάλεια.
Μακάρι να ήταν διαφορετικά τα πράγματα αλλά το βουνό είναι σκληρό. Υποθέτω ότι η ορειβατική κοινότητα οφείλει ένα ευχαριστώ σε αυτούς τους ανθρώπους.
Σκέψεις-συμπεράσματα:
• Για ακόμα μια φορά αναδείχθηκε το θέμα ότι τα ελικόπτερα που διαθέτει το κράτος ΔΕΝ είναι κατάλληλα για διάσωση, πραγματική διάσωση σε βουνίσιο πεδίο και όχι αποκομιδή από ομαλό πεδίο.
• Προφανώς οι χειριστές των ελικοπτέρων δε μπορούν να τεθούν υπό κρίση καθότι τα εργαλεία που χειρίζονται είναι ακατάλληλα για τέτοιες (και πολλές άλλες) περιπτώσεις και επομένως η εκπαίδευση τους ΔΕΝ είναι προς αυτή την κατεύθυνση.
• Είναι εξίσου προφανές ότι μια ελικοδιάσωση εκτός του ότι σώζει ζωές, μειώνει τον κίνδυνο που διατρέχουν οι ίδιοι οι διασώστες ή το επικουρικό προσωπικό που επιχειρεί στη διάσωση.
• Η ΕΜΑΚ απαρτίζεται από εξαιρετικά φιλότιμα παλληκάρια οι οποίοι όμως στο βουνό έχουν επιχειρησιακά και ατομικά όρια που δεν τους επιτρέπουν να ενεργήσουν παντού με αποτελεσματικότητα και ασφάλεια. Οι διοικητές τους έχουν αρχίσει να το καταλαβαίνουν αυτό, αλλά απέχουμε πολύ ακόμα από την περίοδο της στενής συνεργασίας και αναγνώρισης.
Αντιθέτως, ο κάθε φορέας ευλογάει πολύ τα γένια του αμελώντας να αναγνωρίσει τους πραγματικούς κύριους συντελεστές τέτοιων επιχειρήσεων. Στις ανακοινώσεις της ΠΥ δεν υπάρχει ούτε μια αναφορά στους ανθρώπους που ανέλαβαν το κύριο καθήκον της έρευνας και διάσωσης.
• Η ΕΟΔ, οποιασδήποτε περιοχής είναι πολύτιμοι συνεργάτες και άτομα με περίσσιο αλτρουισμό, όμως οι επικεφαλής των πρέπει να συνειδητοποιήσουν ότι οι εθελοντές τους όσο φιλότιμο και θέληση προσφοράς κι αν έχουν, έχουν περιορισμένες δυνατότητες που τους επιτρέπουν ΜΟΝΟ να είναι επικουρικοί σε μια διάσωση και ότι ακόμα και οι ίδιοι κινδυνεύουν αν βρεθούν σε δύσκολο περιβάλλον. Το να ερίζουν δυο ομάδες της ΕΟΔ ποια είχε τα περισσότερα άτομα στη βοήθεια της διάσωσης (που δούλεψαν όλοι) είναι εντελώς τραγικό. Καλύτερα ας αναλογιστούν όλοι μέχρι που μπορούσαν να φτάσουν επιχειρησιακά και να κτίσουν συνεργασίες.
• Οι Οδηγοί Βουνού είναι άτομα ποικιλοτρόπως εκπαιδευμένα με ΤΕΡΑΣΤΙΑ εμπειρία σε δύσκολες καταστάσεις και μπορούν να δράσουν υπό καθεστώς πίεσης με μέγιστη ασφάλεια και αποτελεσματικότητα. Κυριολεκτικά βγάζουν τα κάστανα από τη φωτιά όπως μαρτυρούν άπειρες περιπτώσεις.
• Οι Οδηγοί Βουνού διαθέτουν εθελοντικά τις ικανότητες τους και συνεργάζονται ανιδιοτελώς με την ΕΜΑΚ σε επιχειρήσεις διάσωσης. Αντίστοιχα το ίδιο κάνουν και με όλες τις εθελοντικές ομάδες διάσωσης.
• Οι Οδηγοί βουνού εκπαιδεύουν το προσωπικό της ΕΜΑΚ στα αντικείμενα τους και έχουν μαζί τους μια καλή σχέση συνεργασίας που όμως χάνεται στα υψηλά κλιμάκια της ΠΥ.
• Τα όσα διαδραματίστηκαν στο Χελμό, όσον αφορά στις δυνατότητες και ικανότητες διάσωσης που μπορεί να παρέξει το κράτος, θυμίζουν με απόλυτη ακρίβεια τα όσα έγιναν στην περίπτωση του δυστυχήματος της «Ν» στις 04-03-2006 στα Βαρδούσια όρη (περιοχή τραβέρσας) και στην περίπτωση της σωρού του αναρριχητή «A.H.B.» στις 06-03-2010 επίσης στα Βαρδούσια (τέλος τραβέρσας), όπου δυστυχώς πάλι όλη η εργασία (εντοπισμός και μεταφορά) έγινε από Οδηγούς Βουνού και συμμετέχοντες σχολών ορειβασίας που βρέθηκαν κατά τύχη στο ίδιο βουνό. Δηλαδή, μετά από 16 ολόκληρα χρόνια δεν έχει αλλάξει απολύτως τίποτε, καμία πρόοδος όσον αφορά στη διάσωση με χρήση ελικοπτέρου. Γεγονός που επιβεβαιώθηκε πλέον εις διπλούν και με τον πρόσφατο δυστύχημα του Ε. Θεοχαρόπουλου στα Τζουμέρκα.
• Το ΧΚΚ μεριμνά όχι μόνο για την ασφάλεια των χιονοδρόμων του αλλά και όλων των επισκεπτών του βουνού. Θα μπορούσε να πει κανείς ότι όλοι οι εργαζόμενοι σε αυτό νοιάζονται σε προσωπικό βαθμό για κάθε έναν που είτε χιονοδρομεί ή περπατά ή σκαρφαλώνει. Απόδειξη γι αυτό είναι οι συνεχείς εκπαιδεύσεις (τυπικές και άτυπες) που κάνουν τα στελέχη του και οι στενές συνεργασίες που έχει το ΧΚΚ με το ΣΕΟΒ, την ΕΟΟΑ, την ΕΟΔ και άλλους φορείς.
• ΔΕΝ μπορεί να υπάρξει ανάπτυξη του ορεινού τουρισμού αν δεν υπάρξει οργανωμένη ελικοδιάσωση κατά το πρότυπο των αλπικών χωρών. Τρανό, δυστυχώς, παράδειγμα η αποκομιδή θύματος από τη περιοχή της Τύμφης (κορυφή Λάπατος 31-01-2013) όπου εκεί που ΑΠΕΤΥΧΑΝ ΠΑΤΑΓΩΔΩΣ οι υπηρεσίες του κράτους και η πολύ-προβεβλημένη ΕΟΔ , τα κατάφεραν ένας έμπειρος πιλότος με έναν Οδηγό Βουνού- διασώστη της Air Zermatt με ένα ερασιτεχνικό ελικόπτερο που οδήγησε για πρώτη φορά. Αυτό κάτι λέει.
Το θέμα είναι υπάρχουν ώτα ευήκοα;
ΣΣ 1. Ο συντάκτης του άρθρου ενδέχεται να έχει κάνει ακούσια μικρά, άνευ ουσίας, λάθη καθώς βασίστηκε σε προφορικές μαρτυρίες, παρόλα αυτά η αλληλουχία των γεγονότων είναι αυτή που παρουσιάζεται, με το χρονικό αυτό να έχει συνταχθεί με διασταύρωση στοιχείων βάσει περιγραφών πολλών ατόμων που συμμετείχαν σε όσα συνέβησαν, την Κυριακή 6-2-2022.
ΣΣ 2. Οι σκέψεις και τα συμπεράσματα βαρύνουν τον γράφοντα και μόνον
Χρήστος Μπελογιάννης
Γενικός Γραμματέας του ΣΕΟΒ (Σωματείο Ελλήνων Οδηγών βουνού)
Διεθνής Οδηγός Βουνού UIAGM
Update 06/02/2022 16:10 Δυστυχώς επιβεβαιώνεται το χειρότερο σενάριο. Ανασύρθηκαν νεκροί και οι 3 εκπαιδευτές αναρρίχησης που αγνοούνταν από εχθές στην περιοχή Ύδατα Στύγας. Νωρίτερα οι εναέριες και επίγειες που ερευνούσαν σχολαστικά, διέκριναν ίχνη χιονοστιβάδας, πολύ μεγάλου μεγέθους, στην βάση της ορθοπλαγιάς. Πιθανολογείται ότι η συγκεκριμένη χιονοστιβάδα μπορεί να παρέσυρε τους αναρριχητές στην προσπάθεια τους να προσεγγίσουν την επιθυμητή διαδρομή.
Επεξήγηση φωτογραφίας: Η πράσινη γραμμή είναι η πορεία που θα ακολουθούσαν οι 3 αναρριχητές. Αρχικά θα κατέβαιναν από αριστερά με τα σκι (πρόκειται για μαύρη πίστα με απότομη κλίση) και στη συνέχεια θα άρχιζαν την αναρρίχηση στον πάγο εκεί που ανηφορίζουν τα βέλη, στα παγωμένα Ύδατα της Στύγας. Εκτιμάται ότι η χιονοστιβάδα (που οριοθετείται με μπλε γραμμή) τους παρέσυρε και τους έριξε στην κατεύθυνση που δείχνει το κόκκινο βέλος. Πιθανότατα τους χτύπησε σε βράχια αν δεν τους έπνιξε.
Το εκτεθειμένο και δύσβατο πεδίο προσπάθησαν να προσεγγίσουν όλες οι δυνάμεις που έσπευσαν στην περιοχή αναλαμβάνοντας την έρευνα μαζί με το προσωπικό του χιονοδρομικού κέντρου, με πλήθος εθελοντών αναρριχητών και ορειβατών. Οι έρευνες διακόπηκαν από την κορυφή του Χελμού, λόγω κακοκαιρίας και μειωμένης ορατότητας και συνεχίστηκαν από το τέλος του μονοπατιού στην περιοχή του Μεσορουγγίου.
Αρχική είδηση:
Μεγάλη κινητοποίηση σε εξέλιξη σε έδαφος και αέρα για τον εντοπισμό 3 εκπαιδευτών αναρρίχησης που είχαν πάει για παγοαναρρίχηση στην περιοχή Ύδατα Στύγας, στην πίσω πλευρά της Στύγας, στο Χελμό.
Όπως μας ενημέρωσαν τώρα (06/02/2022 13:00) από το Χ.Κ. Καλαβρύτων η πληροφορία πως εντοπίστηκαν οι 3 άντρες, δεν επιβεβαιώνεται καθώς οι υπεύθυνοι του κέντρου βρίσκονται σε διαρκή επικοινωνία με τις επίγειες και εναέριες δυνάμεις που επιχειρούν στην περιοχή.
Το χρονικό. Οι 3 άντρες ανέβηκαν στο Χιονοδρομικό Κέντρο Καλαβρύτων το πρωί του Σαββάτου 05/02 και κατευθύνθηκαν προς την κορυφής της Στύγας για να ξεκινήσουν παγοαναρρίχηση από την πίσω πλευρά στην περιοχή Ύδατα Στύγας. Πρόκειται για 3 εμπειρότατους εκπαιδευτές αναρρίχησης, ηλικίας 50-55 ετών από την Πάτρα, γνωστούς και στο προσωπικό του κέντρου.
Χθες το βράδυ και καθώς το προσωπικό προχωρούσε σε έλεγχο και κλείσιμο των εγκαταστάσεων, είδαν και αναγνώρισαν το όχημα των εκπαιδευτών στο πάρκινγκ. Κατάλαβαν ότι οι εκπαιδευτές βρίσκονται στο βουνό και έχοντας τους τηλεφωνικούς τους αριθμούς προσπάθησαν να επικοινωνήσουν μαζί τους. Καθώς η τηλεφωνική αναζήτηση δεν τελεσφόρησε, ενημέρωσαν την αστυνομία και ξεκίνησαν οι έρευνες.
Επιχειρεί ένα ελικόπτερο του ενιαίου κέντρου συντονισμού έρευνας – διάσωσης, 22 πυροσβέστες με την ορειβατική ομάδα έρευνας και διάσωσης της 6ης ΕΜΑΚ από την Πάτρα, ένα ειδικό ερπυστριοφόρο όχημα, καθώς και ομάδα χειριστών εναέριων συστημάτων μη επανδρωμένων αεροσκαφών (drones). Οι καιρικές συνθήκες είναι καλές αλλά η θερμοκρασία χαμηλή.
Οι τελευταίες πληροφορίες κάνουν λόγο για εντοπισμό ενός μπουφάν και ενός κράνους.
